Pigwowiec posiada siedem razy więcej witaminy C, niż cytryna. Nie przyjmuje metali ciężkich. Dlatego na nalewki, syropy, soki, konfitury wartościowsze są owoce krzewów, a nie drzew.

Owoce są bardzo twarde i mają smak kwaskowaty. W stanie surowym nie nadają się do spożycia. Nadają się natomiast jako dodatek do herbaty i na przetwory: dżemy, galaretki. Można je łączyć w przetworach z innymi owocami, np. jabłkami lub aronią. Mają dużo pektyn, witaminy C, a także kwasy organiczne, barwniki i sole mineralne

Owoce pigwowca cenione są ze względu na wartości przetwórcze i walory smakowe. Nie są one spożywane w stanie świeżym ze względu na cierpki i twardy miąższ, a nasiona pigwy są trujące. Owoce pigwowca są zasobne w kwasy organiczne (jabłkowy, winowy, bursztynowy, cytrynowy, chinowy, chlorogenowy, kawowy, fumarowy i inne), pektyny witaminy (C, B1, B2), garbniki, flawonoidy, kwercetyna, antocyjany, karotenoidy. Nasiona pigwowca zawierają około 20% śluzów i nitrylozydy, głównie amigdalina (glikozydy cyjanogenne, witamina B17). Surowcem leczniczym są owoce i nasiona – Fructus, Semen, Cydoniae. Podczas obróbki owoców należy nasiona wydzielić i poddać suszeniu.

Owoce zawierają do 15% cukrów, garbników, a także olejek eteryczny, mikroelementy: żelazo, miedź, bor, nikiel, tytan, glin i mangan.

Duża zawartość pektyn w owocach sprawia, że można z nich robić doskonałe galaretki powidła, marmolady, dżemy i kompoty. Dodaje się je również do innych przetworów dla poprawy ich smaku, np. są traktowane jako wspaniały dodatek do ciast i do herbaty. Można z nich sporządzać aromatyczne wina i likiery. Po upieczeniu lub ugotowaniu stosuje się je jako dodatek do potraw mięsnych i dziczyzny.

W Rosji ze świeżych owoców sporządza się wyciąg, stosowany w przypadku niedokrwistości – zawiera żelazo. Przy zaburzeniach trawienia zaleca się owoce z miodem i octem dla pobudzenia apetytu. Nalewki alkoholowe działają korzystnie na serce, obniżają ciśnienie, osłabiają też skurcze mięśni gładkich jelit.

Dawniej owoce pigwowców stosowano jako lek ziołowy wykorzystywano jego działanie antybakteryjne, a syrop z owoców stosowano w infekcjach gardła.

W medycynie ludowej zastosowanie mają także nasiona pigwowca. Śluz uzyskiwany w trakcie ich moczenia w wodzie stosuje się w stanach zapalnych dróg oddechowych, przy kaszlu w nieżytach żołądka.

Na Zakaukaziu śluzy otrzymywane z moczonych nasion stosuje się zewnętrznie przy oparzeniach i podrażnieniach skóry.

W medycynie chińskiej kora z tej rośliny jest wykorzystywana do dezynfekcji trudno gojących się ran.